Παρουσίαση: "Οροπέδιο" και "Παρέμβαση"

ΟΡΟΠΕΔΙΟ

     Αφίχθη το νέο τεύχος (Νο.16, Φθινόπωρο-Χειμώνας 2015) του περιοδικού ΟΡΟΠΕΔΙΟ. Πολύ ωραίο εξώφυλλο σε πίνακα του Άλκη Γκίνη, εκτενές αφιέρωμα στο Χρίστο Ρουμελιωτάκη (που εικονίζεται στο εξώφυλλο) και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες συνεργασίες που καλύπτουν όλα τα είδη της γραφής. Η καλλιτεχνική επιμέλεια πιστώνεται στην κα. Ειρήνη Λιανοπούλου. 

     Καλή συνέχεια, με υγεία και πολλές ανησυχίες (με την καλή έννοια) ευχόμαστε στον εκδότη και διευθυντή αυτού και ευλογώντας λίγο τα μεταφραστικά μας (μου) γένια παραθέτω (με την άδειά του) ένα μικρό ποίημα (Tommy) της σχεδόν άγνωστης στην Ελλάδα, αλλά εντελώς γνωστής και πολυβραβευμένης γενικότερα, Αφροαμερικανίδας ποιήτριας Gwendolyn Brooks (1917-2000), ποιήματα της οποίας εμφανίζονται στις σελίδες του περιοδικού. 

Tommy (circa 1949)

Το σπόρο μου έβαλα στη γη 

«Θα τον κοιτώ», είπα «να βλασταίνει.»

Τον πότισα, τον φρόντισα

Όσο καλύτερα ήξερα, όσο παίρνει.

Μια μέρα ήμουν στην αυλή
Και ω! Τι βλέπω απορημένη!
Ο σπόρος μου είχε ξεπεταχτεί
Δίχως να με προσμένει.

[I put my seed into the ground
And said, 'I'll watch it grow.'
I watered it and cared for it
As well as I could know.

One day I walked in my back yard,
And oh. what did I see!
My seed had popped itself right out
Without consulting me.]

η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Μνεία (λιβανωτός κατά Β.Π.Κ.) ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ τχς. 178

To “Make it new” («ανανεώστε το») αποτέλεσε τη γνωστή προτροπή του Ezra Pound για το καινούργιο και μη ειπωμένο (;) στη μορφή/φόρμα κυρίως, αλλά και στο περιεχόμενο, σε σχέση με τις τέχνες, και δη στη γραφή, φράση την οποία ο (παν)ποιητής δανείστηκε, διαμορφώνοντάς την κατά το δοκούν, τρόπον τινά, από ένα Κινέζικο ιστορικό κείμενο (το Da Xue) και με την οποία στα 1928 προέτρεψε τους δημιουργούς να γράψουν, όπως ποτέ πριν, σηματοδοτώντας κατά κάποιο τρόπο τον Αγγλοαμερικανικό (& όχι μόνο) Μοντερνισμό, που έμελλε να κομίσει το λεγόμενο καινούργιο, το ανατρεπτικό στοιχείο στη γραφή και όχι μόνο. Οι θύλακες της ανανέωσης είχαν, ωστόσο, ήδη σχηματιστεί. Τ.Σ. Έλιοτ, Γ. Μ. Γέιτς (ο 2ος ελαφρώς και περιφερειακώς, μόνο λέει η μυγιάγγιχτη κριτική) Βιρζίνια Γούλφ, ο ίδιος ο Πάουντ ο Τζόυς κ.α. και μετά το πράγμα δεν είχε σταματημό…. Μικρός (;) πρόλογoς εις μνείαν του κυριολεκτικά Χριστουγεννιάτικου τεύχους της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ (Λογοτεχνική Επιθεώρηση της Κοζάνης) που έχω στα χέρια μου (με 111 σελίδες και πάλι) εδώ και τέσσερις μέρες και που κατά ευτυχή συγκυρία φέρει έντονο το στοιχείο του Αγγλοαμερικανικού μοντερνισμού, αφού και η Βιρτζίνια & o Έλιοτ και ο Πάουντ είναι μέσα. Αλλά όπως πάντα, το τεύχος περιλαμβάνει και πολλά άλλα ενδιαφέροντα αναγνώσματα, δηλαδή, ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, μεταφράσεις και κριτικές συνεργατών/τριών από όλο το «μέγα πανελλήνιον», τα ενδόδημα και αποικιακά (αυτό το 2ο ας σημειωθεί σε σχέση με το επικείμενο συμπόσιο που ανακοινώνεται στο εσώφυλλο του οπισθόφυλλου), καθώς και αφιερωματικό κείμενο του Π. Θεοδωρίδη για το Μ. Αναγνωστάκη (10 χρόνια απών ο ΠΟΙΗΤΗΣ) από το οποίο και αντιγράφω: «Ο Μανόλης Αναγνωστάκης άφησε στον καθένα μας από μια ουλή, ένα σημείο αναγνώρισης, και ακόμα θυμόμαστε τη μυρωδιά της καμένης σάρκας μας, την ώρα που μας σημάδευαν όπως τα γελάδια στις πάμπες. Ακόμα δεν τολμάμε να περιγελάσουμε εαυτούς, παραδεχόμενοι μεταξύ μας πως ‘ήταν η νεότης ηλίθιε’» (σελ.32). Το εξώφυλλο είναι του Άη Σωτήριου Σιουτζούκη σε έργον (εντελώς μοντερνιστικό) της Σταυρούλας Μπαλιάκα, ενώ το τεύχος διανθίζεται και από έργα των Κ. Ντιός, Γ. Διονυσοπούλου, Σ. Παυλού. αλλά και από μερικά ανώνυμα. Και σε άλλα ωραία τεύχη με υγεία, πάντα, ας ευχηθούμε.

 σχολιάζει η Άννα Κουστινούδη