Είμαστε μια «εκπαιδευτική» παρέα,
μας γνώρισε το σχολείο, μας καθιέρωσαν οι προσπάθειες και οι επιτυχίες των
παιδιών και μας ένωσαν οι χώροι που τα παιδιά διαγωνίζονται για να
επιβεβαιώσουν τους στόχους τους, τα Βαθμολογικά Κέντρα (ΒΚ) της ΔΔΕ Β΄ Αθήνας. Καθένας μας, από το πόστο που είχε
– ή και έχει - σ’ αυτά, συνέβαλε και συμβάλλει στη δίκαιη διεξαγωγή των
εξετάσεων, συμπάσχοντας, ως ένα βαθμό, στην αγωνία των παιδιών. Σ’ αυτούς τους
χώρους, πέρα από τις ώρες έντασης και
την αίσθηση υψηλής ευθύνης για τη διεκπεραίωση ενός καθοριστικού για το μέλλον
των παιδιών έργου, είχαμε την ευκαιρία να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον, να
επικοινωνήσουμε πιο βαθειά, να μοιραστούμε εμπειρίες και προβληματισμούς, μια
και το χρονικό διάστημα των εξετάσεων είναι μεν μικρό σε διάρκεια- περί τον
ενάμιση μήνα στην αρχή του καλοκαιριού -
αλλά με εντατική απασχόληση που
ξεκινά πολύ νωρίς το πρωί και φτάνει ως αργά το βράδυ, αδιάκοπα ακόμη και τα
Σαββατοκύριακα.
Ο κρίκος που μας συνέδεσε
αποδείχτηκε πολύ γερός, και τελικά δεν έσπασε. Αποφασίσαμε, λοιπό, να
κρατήσουμε αυτή τη «Συντροφιά», έχοντας μάλιστα στόχο να τη μεγαλώσουμε και να
τη στεριώσουμε όσο γίνεται πιο πολύ. Οι πρώτες συναντήσεις μας, έξω από τα
σχολικά συγκροτήματα, είχαν θετικά αποτελέσματα. Τα μέλη της συντροφιάς αυξήθηκαν
και αυξάνονται συνεχώς επαληθεύοντας το ζητούμενο, να μη χαθούμε.
Σύντομα γεννήθηκε η ανάγκη να
εξακολουθήσουμε να προσφέρουμε και έξω από την υπηρεσία και αυτό έγινε η αφορμή
για την επιλογή της επωνυμίας μας: «ΑΕΙΦΟΡΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ». Μόνο που τώρα η
προσφορά μας δεν θα είναι αποκλειστικά από το χώρο της επιστημονικής μας
ειδικότητας, αλλά από τα γενικότερα ενδιαφέροντά μας, τις αγαπημένες ασχολίες
μας και τις ανησυχίες μας.
Σκεφθήκαμε να βγούμε προς τα έξω,
μέσα από ένα ιστολόγιο συντροφιάς, όχι για να γίνουμε γνωστοί, όχι για να
προβληθούμε, ούτε για να δρέψουμε τα εύσημα. Αλλά για να δώσουμε και να μοιραστούμε ό,τι ο καθένας μέχρι τώρα
κρατούσε δικό του, να εκφραστούμε και προ πάντων, για να μη χαθούμε.
