Η Αναμενόμενη λέξη, ΙΙI

[«άπληστοι»; – ίσως πρέπει να ξαναορίσουμε τις λέξεις]

Είναι παράνομη η λέξη η αναμενόμενη....
υποκρύπτει βομβιστικές ενέργειες
κάποτε δικαιολογεί ακρωτηριασμένα μέλη
δυναμιτίζει τις επιδημίες πείνας
αποτρέπει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις
αντιστέκεται στις διολισθήσεις συνόρων
αναμοχλεύει τις εσβεσμένες επαναστάσεις

ασυγκράτητη
βάδιζε κόντρα στο ρεύμα των αυτοκινήτων -στη μέση του δρόμου-
κοντά να φανερωθεί• ένας χείμαρρος φώτα την έλουσε
μια ομοβροντία από κόρνες, η αναμενόμενη λέξη κονιορτός,
ψήγματα από έννοιες σπαράγματα νοημάτων αγκωνάρια σκέψης
αμετουσίωτα.
τότε ακούστηκε ο ήχος του όμποε κι ένας χορός από πουλιά
μελωδικά, η πλάση αφουγκράστηκε:
Πρόβαλε ιερή και αθάνατη
νεκρή και αναστημένη
εγκυμονούσα το πλήθος των νοημάτων της
μύριες λέξεις νεόκοπες έτεκε,
άλλες πιο ζωηρές παιχνίδιζαν
και άλλες σοβαρές στεκόντουσαν.
Ιερή και αθάνατη
νεκρή κι αναστημένη
αιώνια πλάστρα αυτόνομη κι αυτάρκης -
σιβυλλική.
Ε σεις, ατζέντηδες της επικοινωνίας,
άδικα ορίζετε.
οι ορισμοί ακυρώθηκαν
με την κατηγορία του ελλιπούς

Κούλα Αδαλόγλου 
«Η Αναμενόμενη λέξη», το τελευταίο απόσπασμα της σύνθεσης, από τη συλλογή «Δύο ελεγείες και μία ωδή», 1996